เรียนภาษาไทย-ติวO-NETสังคม : ไทยกับสงครามโลกครั้งที่ ๑

ไทยกับสงครามโลกครั้งที่ ๑

          ไทยกับสงครามโลกครั้งที่ ๑ โดย นางวิมล พงศ์พิพัฒน์ นางแถมสุข นุ่มนนท์ และ นางแม้นมาส ชวลิต 

          เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่  ๑  ขึ้นในยุโรปใน  พ.ศ. ๒๔๕๗  นั้น ประเทศไทยยังคงยึดมั่นอยู่ในความเป็นกลาง แต่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงสังเกตความเคลื่อนไหวของคู่สงครามอย่างใกล้ชิด การสงครามได้รุนแรงขึ้นเป็นลำดับ  ทรงเห็นว่าฝ่ายเยอรมนีเป็นฝ่ายรุกราน จึงทรงตัดสินพระทัยประกาศสงครามกับเยอรมนี  และออสเตรีย-ฮังการี เมื่อวันที่  ๒๒  กรกฎาคม  พ.ศ. ๒๔๖๐  แล้วประกาศเรียกพลทหารอาสาสำหรับกองบิน และกองยานยนต์ทหารบกเพื่อส่งไปช่วยสงครามในยุโรป การส่งทหารไปรบครั้งนี้นับว่าเป็นประโยชน์เพราะเท่ากับได้ไปเรียนรู้วิชาการทางเทคนิคการรบและการช่างในสมรภูมิจริงๆ เมื่อเสร็จสงครามสัมพันธมิตรเป็นฝ่ายชนะ  ประเทศไทยได้ส่งผู้แทนเข้าประชุม  ณ พระราชวังแวร์ซายส์ด้วย   ผลพลอยได้จากการเข้าสงครามนี้ก็คือสัญญาต่างๆ ที่ไทยทำกับเยอรมนี     และออสเตรีย-ฮังการีย่อมสิ้นสุดลงตั้งแต่ไทยประกาศสงครามกับประเทศนั้น และไทยก็ได้พยายามขอเจรจาแก้ไขสนธิสัญญาฉบับเก่าซึ่งทำไว้กับอังกฤษ    ฝรั่งเศส   และชาติอื่นๆ แต่ก็ประสบความยากลำบากอย่างมาก  อาศัยที่ไทยได้ความช่วยเหลือจาก ดร.  ฟรานซิส  บี  แซยร์ (Dr.  Francis  B.  Sayre)  ชาวอเมริกันซึ่งเคยเป็นที่ปรึกษาต่างประเทศ จนได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระยากัลยาณไมตรีในที่สุดประเทศต่างๆ ๑๓ ประเทศรวมทั้งอังกฤษตามสนธิสัญญา  พ.ศ.  ๒๔๖๘  และฝรั่งเศสตามสนธสัญญา  พ.ศ.  ๒๔๖๗ ตกลงยอมแก้ไขสัญญาโดยมีเงื่อนไขบางประการเช่น จะยอมยกเลิกอำนาจศาลกงสุลเมื่อไทยมีประมวลกฎหมายครบถ้วน และยอมให้อิสรภาพในการเก็บภาษีอากรยกเว้นบางอย่างที่อังกฤษขอลดหย่อนต่อไปอีก ๑๐  ปี  เช่นภาษีสินค้าฝ้าย  และเหล็ก

           ไทยพยายามเร่งชำระประมวลกฎหมายต่างๆ  ต่อมาจนแล้วเสร็จ และเปิดการเจรจาอีกครั้งหนึ่ง   ในที่สุดประเทศต่างๆ ก็ยอมทำสัญญาใหม่กับไทย เมื่อ   พ.ศ. ๒๔๘๐ไทยได้อิสรภาพทางอำนาจศาลและภาษีอากรคืนมาโดยสมบูรณ์

ขอบคุณที่มา : สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ เล่มที่ 4