หลังจากที่ได้คะแนนไม่ดีเท่าไหร่เลยก็ต้องมานั่งเขียนนั่งอ่านกันอย่างเต็มที่แหละครับ
ซึ่งผมก็ใช้เวลาเกือบ 1ปี ในม.4(ซึ่งเวลานั้นยังไม่ตั้งใจเรียนเลยไม่ค่อยใส่ใจ
อ่านพอออกไม่ถึง30เปอเซ็นต์เวลาโดนเรียกถามต้องสะกิดเพื่อนข้างๆด้วยซ้ำไป
ทำให้เกรดออกมาได้แย่มาก คือผมต้องเรียนสองตัวทั้งการอ่านการเขียน ไวยกรณ์ และ
การพูดและการฟัง ซึ่งล่อเกรด1คู่เลยครับ จนสุดท้ายก็ต้องหาเรียนพิเศษเอา
เรามาว่ากันเรื่อง ตัวอักษรแสนสนุกของภาษาญี่ปุ่นกันดีกว่าครับ
เริ่มกันที่ ตัวอักษร ひらかな (ฮิรากานะ)คือ อักษรในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเป็นหนึ่งในสามของอักษรญี่ปุ่นที่ใช้ในปัจจุบันควบคู่กับ คะตะคะนะ และ คันจิ ซึ่งฮิระงะนะ และคะตะคะนะ ทั้งคู่เป็นระบบคะนะที่ตัวอักษรหนึ่งตัวแสดงถึงหนึ่งเสียง
ในแต่ละ"คะนะ"สามารถเป็นได้ทั้งในรูปสระและตัวสะกด ฮิระงะนะพัฒนามาจากอักษรจีน
เริ่มแรกเรียก onnade
หรือ มือของผู้หญิง เพราะใช้เขียนโดยผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่
ผู้ชายจะเขียนโดยใช้คันจิและคะตะคะนะ ประมาณ พ.ศ. 1500ฮิระงะนะจึงใช้โดยทั่วไป คำว่า ฮิระงะนะ
หมายถึง อักษรพยางค์สามัญ รูปแบบแรกๆของฮิระงะนะ
มีสัญลักษณ์หลายตัวที่ออกเสียงเหมือนกัน
ระบบการเขียนมีความแตกต่างกันขึ้นกับผู้เขียนแต่ละคน
รัฐบาลญี่ปุ่นเข้ามาจัดรูปแบบเมื่อ พ.ศ. 2489 จึงกลายเป็นอักษรที่ใช้ในปัจจุบัน
ฮิระงะนะมีสัญลักษณ์
48 ตัว และมักใช้ในการลงท้ายคำ (okurigana-โอะคุริกะนะ) ในภาษาญี่ปุ่น ใช้สำหรับคำที่ไม่มีในตัวอักษรคันจิ หรือใช้ในส่วนท้ายของคำกริยาหรือใช้เป็นคำช่วย ใช้โดยทั่วไปในสื่อสำหรับเด็ก
ตำราเรียน และหนังสือการ์ตูนและฮิระงะนะใช้สำหรับเป็นคำอ่านสำหรับตัวอักษรคันจิ เพื่อช่วยให้ผู้อ่านได้
ซึ่งเรียกว่าฟุริงะนะ ในหนังสือพิมพ์เป็นกฎที่ต้องใส่ฟุริงะนะคู่กับคันจิ
ที่นอกเหนือไปจากคันจิที่ทางราชการรับรองว่าเป็นคันจิที่ใช้บ่อย 1,945 ตัว หนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่ จะไม่ใช้คันจิ นอกเหนือไปจากคันจิกลุ่มนี้
ในปัจจุบันมีระบบฮิระงะนะ
2 แบบคือ อิโระฮะ ฮิระงะนะแบบเก่า และแบบ โกะจูอง แบบใหม่
ตารางตัวอักษรฮิระงะนะตารางตัวอักษรฮิระงะนะ
สระ
และ พยัญชนะ
|
あ อะ
|
い อิ
|
う อุ
|
え เอะ
|
お โอะ
|
か คะ
|
き คิ
|
く คุ
|
け เคะ
|
こ โคะ
|
さ สะ
|
し ชิ
|
す สุ
|
せ เสะ
|
そ โสะ
|
た ทะ, ตะ
|
ち ฉิ
|
つ ทสึ
|
て เทะ, เตะ
|
と โทะ, โตะ
|
な นะ
|
に นิ
|
ぬ นุ
|
|
の โนะ
|
は ฮะ
|
ひ ฮิ
|
ふ ฟุ
|
へ เฮะ
|
ほ โฮะ
|
ま มะ
|
み มิ
|
む มุ
|
め เมะ
|
も โมะ
|
や ยะ
|
|
ゆ ยุ
|
|
よ โยะ
|
ら ระ
|
り ริ
|
る รุ
|
れ เระ
|
ろ โระ
|
わ วะ
|
ゐ*** วิ
|
|
ゑ*** เวะ
|
を**** โอะ
|
ตัวสุดท้ายนี้อ่านว่า อึ๊น
ใช้รวมกับตัวฮิระกะนะ อยู่เดี่ยวๆไม่ได้
|
ん -น
|
***ตัวอักษรสีแดงคือทางประเทศญี่ปุ่นได้ยกเลิกการใช้ไปแล้ว