รถไฟจีนใครว่าโลว์ (ภาค1)
รถไฟจีนใครว่าโลว์ (ภาค1)
หายหน้าหายตากันไปซะนานนะคะ ขึ้นรถเมล์กันไปแล้วคราวนี้เรามาหัดขึ้นรถไฟจีนกันดีกว่ารถไฟเป็นการคมนาคม ที่ใช้กันแพร่หลายมากที่สุดอย่างหนึ่งของประเทศจีนประเทศจีนมีพื้นที่กว้าง ใหญ่ไพศาลการเดินทางระหว่างมณฑลแต่ละครั้งนั้นกินเวลาหลายชั่วโมงจนถึงหลาย วันด้วยกันรถไฟเป็นการเดินทางที่สะดวก ปลอดภัยและประหยัดฉะนั้นจึงไม่แปลกเลยที่รถไฟจะได้รับความนิยมจากชาวจีนมาก มายขนาดนี้ทุกเมืองของประเทศจีนจะต้องมีสถานีรถไฟส่วนจะเล็กใหญ่นั้นขึ้น อยู่กับขนาดและความสำคัญของเมืองนั้นด้วย
รถไฟจีนแบ่งตามประเภทที่นั่งได้เป็น 4 แบบหลักๆ ดังนี้ นั่งแข็ง(硬座)นั่งนิ่ม(软座)นอนแข็ง(硬卧)นอนนิ่ม(软卧)ก็ขอแปลมันตรงๆอย่างนี้เลย ละกันนะ
-นั่งแข็ง ก็คือตั๋วประเภทนั่งไปตลอดทางเก้าอี้ก็แล้วแต่ รถไฟขบวนนั้นๆว่าจะเป็นรุ่นไหน (ราคาก็เปลี่ยนไปตามรุ่นรถไฟ)บางขบวนเป็นเบาะนั่งนิ่มๆ บางขบวนก็เป็นแค่เก้าอี้ไม้ธรรมดาเฉยๆตั๋วประเภทนี้แนะนำสำหรับการเดินทาง ระยะสั้นไม่ไกลมาก ไม่ควรเกิน 5 ชั่วโมงที่นั่งค่อนข้างเล็กและแออัด นั่งแล้วหลับๆตื่นคอจะเคล็ดขาจะเกร็ง เพราะที่ยืดขาไม่ค่อยมี ยืดออกไปก็ไปชนขาของคนที่นั่งตรงข้ามแต่ถ้าไม่มีทางเลือกแล้วก็ซื้อโลดเลย ค่ะ
-นั่งนิ่ม เบาะจะกว้างขวางกว่าแบบนั่งแข็งไม่แออัดยัดเยียดเท่า ไหร่
-นอนแข็งคนจีนชอบเรียกว่า(ว่อพู่)มากกว่า ที่นอนไม่ได้แข็งเหมือนชื่อนะเป็นเตียงมีเบาะนิ่มๆ 3 ชั้นหันหน้าเข้าหากัน โดยเตียงล่าง จะแพงที่สุดเพราะสามารถลุกมานั่งได้ เตียงกลาง ( ราคาถูกกว่าเตียงล่างประมาณ 5 หยวนเตียงบนสุด จะราคาถูกที่สุดเพราะต้องปีนป่ายขึ้นไปด้านบนซึ่งสูงพอสมควร แต่ผู้เขียนชอบเตียงบนที่สุดเพราะเดินทางคนเดียวบ่อย เตียงบนจะเป็นส่วนตัว ไม่มีใครมาแบ่งที่นั่งด้วยขึ้นปุ๊ปหลับปั๊ป ตื่นมาอีกทีก็ถึงที่หมายแล้ว
- นอนนิ่มตั๋วประเภทนี้จะแพงที่สุดแต่ก็ค่อนข้างสบายเพราะจะมีเตียงแค่สอง ชั้นเท่านั้น มีลักษณะเป็นห้องห้องนึงมีสี่เตียง เตียงบนสามารถนั่งได้ มีทีวีส่วนตัวให้ทุกเตียงแต่มีช่องอยู่แค่ไม่กี่ช่องเท่านั้น พอแก้เซ็งไปได้บ้างขนาดเตียงกว้างกว่าแบบนอนแข็งเล็กน้อย
ตั๋วอีกประเภทนึงที่ถูกที่สุดก็คือตั๋วยืน หรือ站票สำหรับตอนที่ตั๋วเต็มแล้วแต่ต้องการจะเดินทางฉันเคยซื้ออยู่ครั้งนึง ตอนเดินทางจากเสิ่นหยางไปต้าเหลียนเพราะตั๋วเต็มหมดและต้องรีบเดินทาง เดินทางช้าก็เท่ากับว่าเสียค่าที่พักเพิ่มยังดีที่ระยะทางไม่ไกลมากแค่ 5 ชั่วโมงและมีผู้ร่วมเดินทางไปด้วยเลยยังพอแก้เหงาได้บ้าง และโชคดีที่ขึ้นไปมีที่นั่งว่างเพราะมีคนขึ้นลงตลอดเวลายืนไปซักพักก็ได้ นั่งแล้ว เรื่องรถไฟนั้นจะว่ากันแค่ตอนเดียวคงไม่หมดรอตอนหน้ากันนะจ๊ะหนูๆ
ที่มาจาก : vcharkarn.com