เรียนภาษาไทย-ติวO-NETสังคม : วิวัฒนาการของอักษรไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

วิวัฒนาการของอักษรไทย

อักษรไทย เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาไทย และภาษากลุ่มน้อยอื่นๆ ในประเทศไทย มีพยัญชนะ 44 รูป สระ 21 รูป วรรณยุกต์ 4 รูป และเครื่องหมายอื่นๆ อีกจำนวนหนึ่ง พยัญชนะไทยจะเรียงตัวไปตามแนวนอน จากซ้ายไปขวา ส่วนสระจะอยู่หน้า บน ล่าง และหลังพยัญชนะประกอบคำแล้วแต่ชนิดของสระ

อักษรไทยไม่มีการแยกอักษรตัวใหญ่หรืออักษรตัวเล็กอย่างอักษรโรมัน และไม่มีการเว้นวรรคระหว่างคำ เมื่อจบหนึ่งประโยคจะลงท้ายด้วยการเว้นวรรค กับมีเครื่องหมายวรรคตอนจำนวนหนึ่ง

ภาษาไทยมีตัวเลขเป็นของตัวเอง แต่นิยมใช้เลขอารบิกเป็นส่วนใหญ่ในชีวิตประจำวัน

วิวัฒนาการ

ราว พ.ศ. 400 ไทยได้อพยพจากถิ่นเดิมมาตั้งภูมิลำเนาอยู่ใกล้อาณาเขตมอญ ซึ่งกำลังเป็นชาติที่เจริญรุ่งเรืองในสมัยนั้น เริ่มแรกคงเริ่มเลียนแบบตัวอักษรมาจากมอญ ต่อมาราว พ.ศ. 1500 เมื่อขอมขยายอำนาจเข้ามาในดินแดนของคนไทยซึ่งตั้งอยู่บริเวณริมแม่น้ำยม และได้ปกครองเมืองเชรียงและเมืองสุโขทัย ไทยก็เริ่มดัดแปลงอักษรที่มีอยู่เดิมให้คล้ายกับอักษรขอมหวัด

อักษรมอญและอักษรขอมที่เรานำมาดัดแปลงใช้นั้นล้วนแปลงรูปมาจากอักษรพราหมี ของพวกพราหมณ์ซึ่งแพร่หลายในอินเดียตอนเหนือ และอักษรสันสกฤตในสมัยราชวงศ์ปัลลวะ ซึ่งแพร่หลายบริเวณอินเดียตอนใต้ อักษรอินเดียทั้งคู่นี้ต่างก็รับแบบมาจากอักษรฟินิเชียนอีกชั้นหนึ่ง อักษรเฟนีเซียนับได้ว่าเป็นอักษรที่เก่าแก่ที่สุด และเป็นแม่แบบตัวอักษรของชาติต่างๆ ทั้งในเอเชียและยุโรป

ราว พ.ศ. 1826 พ่อขุนรามคำแหงทรงประดิษฐ์อักษรไทยที่เรียกกันว่า "ลายสือไทย" ขึ้น ซึ่งได้เค้ารูปจากอักษรอินเดียฝ่ายใต้ รวมทั้งอักษรมอญและเขมรที่มีอยู่เดิม (ซึ่งต่างก็ถ่ายแบบมาจากอักษรอินเดียฝ่ายใต้ทั้งสิ้น) ทำให้อักษรไทยมีลักษณะคล้ายคลึงกับอักษรทั้งสาม แม้บางตัวจะไม่คล้ายกัน แต่ก็สามารถรู้ได้ว่าดัดแปลงมาจากอักษรตัวไหน

อักษรไทยมีการปรับปรุงอยู่เรื่อยๆ ในสมัยพญาฦๅไทราว พ.ศ. 1900 มีการแก้ไขตัวอักษรให้ผิดเพี้ยนไปบ้างเล็กน้อย โดยเฉพาะการเพิ่มเชิงที่ตัว ญ ซึ่งใช้ติดต่อเรื่อยมาจนทุกวันนี้ คาดว่าน่าจะเอาอย่างมาจากเขมร ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ราว พ.ศ. 2223 ตัวอักษรเริ่มมีทรวดทรงดีขึ้นแต่ก็ไม่ทิ้งเค้าเดิม มีบางตัวเท่านั้นที่แก้ไขผิดไปจากเดิม คือตัว ฎ และ ธ ซึ่งเหมือนกับที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน นักวิชาการจำนวนหนึ่งเชื่อว่าในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ตัวอักษรและการใช้งานมีความคล้ายคลึงกับในปัจจุบันมากที่สุด

อักษรไทย

พยัญชนะ

พยัญชนะไทยมี 44 รูป สามารถแบ่งตามฐานที่ใช้ในการออกเสียงเป็นวรรค ดังเช่นในภาษาบาลีและสันสกฤต พร้อมแสดงชื่อเรียกในปัจจุบัน

วรรค กะ

-

ก ไก่

ข ไข่

ฃ ขวด*

ค ควาย

ฅ คน*

ฆ ระฆัง

ง งู

วรรค จะ

-

จ จาน

ฉ ฉิ่ง

ช ช้าง

ซ โซ่

ฌ เฌอ

ญ หญิง

วรรค ฏะ

-

ฎ ชฎา

ฏ ปฏัก

ฐ ฐาน

ฑ มณโฑ

ฒ ผู้เฒ่า

ณ เณร

วรรค ตะ

-

ด เด็ก

ต เต่า

ถ ถุง

ท ทหาร

ธ ธง

น หนู

วรรค ปะ

-

บ ใบไม้

ป ปลา

ผ ผึ้ง

ฝ ฝา

พ พาน

ฟ ฟัน

ภ สำเภา

ม ม้า

เศษวรรค

-

ย ยักษ์

ร เรือ

ล ลิง

ว แหวน

ศ ศาลา

ษ ฤๅษี

ส เสือ

ห หีบ

ฬ จุฬา

อ อ่าง

ฮ นกฮูก

* เนื่องจาก ฃ และ ฅ ปัจจุบันไม่พบการใช้งาน จึงอนุโลมใช้ ข และ ค แทนในการสะกด

พยัญชนะไทยยังแบ่งออกเป็น 3 หมู่ เรียกว่า ไตรยางศ์ ประกอบด้วย

• อักษสูง 11 ตัว ได้แก่ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห
• อักษรกลาง 9 ตัว ได้แก่ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ
• อักษรต่ำ 24 ตัว ได้แก่ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ

สระ

สระในภาษาไทยมี 21 รูป ซึ่งรูปสระเหล่านี้จะนำไปประกอบเป็นรูปสระที่ใช้จริงอีกต่อหนึ่ง :-

ะ วิสรรชนีย์ นมนางทั้งคู่  ั ไม้หันอากาศ หางกังหัน ไม้ผัด  ็ ไม้ไต่คู้ ไม้ตายคู้ า ลากข้าง  ิ พินทุ์อิ  ่ ฝนทอง  ํ นิคหิต นฤคหิต หยาดน้ำค้าง

" ฟันหนู, มูสิกทันต์  ุ ตีนเหยียด ลากตีน  ู ตีนคู้ เ ไม้หน้า ใ ไม้ม้วน ไ ไม้มลาย โ ไม้โอ

อ ตัวออ ย ตัวยอ ว ตัววอ ฤ ตัวรึ ฤๅ ตัวรือ ฦ ตัวลึ ฦๅ ตัวลือ

วรรณยุกต์

วรรณยุกต์ในภาษาไทยมี 4 รูป 5 เสียง

คำทุกคำในภาษาไทยจะมีเสียงวรรณยุกต์เสมอ แม้ว่าจะไม่มีรูปวรรณยุกต์แสดงให้เห็นก็ตาม

รูปวรรณยุกต์

•  ่ ไม้เอก
•  ้ ไม้โท
•  ๊ ไม้ตรี
•  ๋ ไม้จัตวา

เสียงวรรณยุกต์

• เสียงสามัญ
• เสียงเอก
• เสียงโท
• เสียงตรี
• เสียงจัตวา

ตัวเลข

ตัวเลขที่เป็นอักษรไทย เรียกว่าเลขไทย มีลักษณะดังนี้

๐ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙

วิธีการบอกจำนวนใช้ระบบประจำหลักเหมือนกับตระกูลเลขฮินดู-อารบิกอื่นๆ

เครื่องหมายวรรคตอน

. มหัพภาค หรือ จุด , จุลภาค หรือ ลูกน้ำ ; อัฒภาค : ทวิภาค หรือ ต่อ :- วิภัชภาค - ยัติภังค์ — ยัติภาค () นขลิขิต หรือ วงเล็บ [] วงเล็บเหลี่ยม {} วงเล็บปีกกา ? ปรัศนี

! อัศเจรีย์ “” อัญประกาศ ... จุดไข่ปลา _ _ _ เส้นประ " บุพสัญญา / ทับ ๆ ไม้ยมก ฯ ไปยาลน้อย หรือ เปยยาลน้อย ฯลฯ ไปยาลใหญ่ หรือ เปยยาลใหญ่ ๏ ฟองมัน หรือ ตาไก่ ๏" ฟองมันฟันหนู หรือ ฟันหนูฟองมัน

ฯ อังคั่นเดี่ยว คั่นเดี่ยว หรือ คั่น ๚ อังคั่นคู่ หรือ คั่นคู่ ๚ะ อังคั่นวิสรรชนีย์ ๛ โคมูตร  ๎ ยามักการ  ์ ทัณฑฆาต (ตัวการันต์ คือพยัญชนะที่ถูกทัณฑฆาตกำกับ เช่น ก์ เรียกว่า กอการันต์)  ฺ พินทุ ┼ ตีนครุ หรือ ตีนกา มหัตถสัญญา (ย่อหน้า) สัญประกาศ (ขีดเส้นใต้)

ขอบคุณที่มา : wikipedia.org

ภาพ http://www.st.ac.th/bhatips/images/sila02.gif